Gastroenterologjia
Departamenti i Gastroenterologjisë diagnostikon dhe trajton sëmundjet që prekin ezofagun, stomakun, zorrët, mëlçinë, pankreasin dhe fshikëzën e tëmthit. Përveç trajtimit mjekësor të sëmundjeve të organeve të sistemit tretës, në njësitë e gastroenterologjisë kryhen edhe procedura endoskopike. Procedurat e imazherisë së kanaleve të tëmthit, pankreasit, stomakut, zorrëve të holla dhe të trasha kryhen gjithashtu shpesh për qëllimin e diagnostikimit të sëmundjeve.
Procedurat kryesore që kryhen në departamentin e gastroenterologjisë, si për diagnostikim ashtu edhe për trajtim, përfshijnë:
Endoskopi
Kolonoskopi
EUS (Ultratinguj endoskopik)
Endoskopi
Një nga fushat më të zakonshme ku përdoret endoskopia janë klinikat e gastroenterologjisë. Endoskopia është një procedurë ku brendësia e organeve të ndryshme, veçanërisht e stomakut, kontrollohet me anë të pajisjeve optike të avancuara. Kjo bëhet me një pajisje të quajtur endoskop, e cila ka një dritë në fund për t’u siguruar që gjithçka të jetë e qartë. Me anë të këtij aparati, ezofagu, stomaku, duodenumi, zorrë e hollë dhe zorrë e trashë mund të vizualizohen qartë, duke mundësuar diagnostikime përfundimtare të sëmundjeve të sistemit tretës. Gjithashtu, gjatë endoskopisë, mund të merren mostra (biopsi) nga indet e sëmura që vërehen dhe të dërgohen për ekzaminim patologjik. Gjatë procedurës, mund të merren mostra (biopsi) nga tumorët dhe polipët për të përcaktuar nëse janë beninje apo malinje, ose për të hetuar praninë e bakterit Helicobacter Pylori, i cili shkakton gastrit dhe ulçera, veçanërisht në stomak. Ndërsa të gjitha procedurat e imazherisë që kryhen me ndihmën e një endoskopi quhen endoskopi, njësitë e gastroenterologjisë ofrojnë lloje të ndryshme të endoskopisë, si gastroskopia dhe kolonoskopia, të cilat janë nënkategori të endoskopisë.
Kolonoskopi
Kolonoskopia, një nënfushë e endoskopisë, është një nga procedurat endoskopike më të kryera në klinikat e gastroenterologjisë. Kjo procedurë përfshin vizualizimin e tërë zorrës së trashë dhe pjesës së zorrës së hollë ngjitur me zorrën e trashë, duke përdorur një pajisje të hollë dhe fleksibël me një kamerë në majë. Ajo konsiderohet metoda më e besueshme për diagnostikimin e kancerit të kolonit. Për më tepër, kjo metodë mund të përdoret për të diagnostikuar dhe trajtuar sëmundjet që prekin zonën nga fundi i zorrës së hollë deri te zorra e trashë, rektumi dhe anusi. Gjatë procedurave diagnostike të kolonoskopisë, nëse zbulohen zona inflamatore, ulçera, polipe ose lezione të ngjashme të dyshimta, mund të merret një mostër biopsi nga zona dhe të dërgohet në një laborator patologjie për ekzaminim. Për më tepër, polipet e zorrës së trashë, të cilat gjenden shpesh, mund të hiqen gjatë kolonoskopisë kur vlerësohet e nevojshme. Edhe nëse nuk ka simptoma, Ministria e Shëndetësisë dhe Organizata Botërore e Shëndetësisë rekomandojnë që individët 50 vjeç e lart të kryejnë kolonoskopi për qëllime skriningu.
Kush është i përshtatshëm për kolonoskopi?
Kakë e zezë, gjakderdhje rektale dhe gjak në kakë
Në rastet e dhimbjeve abdominale të paarsyeshme, diarresë dhe kapsllëkut,
Në diagnostikimin dhe trajtimin e polipeve të zorrëve,
Në ndjekjen e pacientëve me histori familjare të kancerit kolorektal,
Në rastet e anemisë së paarsyeshme,
Tek pacientët ku zbulohet gjak në jashtëqitje pas një testi të jashtëqitjes,
Në diagnostikimin, trajtimin dhe fazat kirurgjikale të pacientëve me kancer të zorrëve,
Në hetimin e shkakut të humbjes së pa shpjeguar të peshës,
Në diagnostikimin dhe trajtimin e hemorroideve (pilat),
Tek pacientët me lezione të dyshimta të zbuluara si rezultat i procedurave të imazherisë të kryera në zorrë,
Tek pacientët me konsistencë të jashtëqitjes që ka qenë e pazakontë për një periudhë të zgjatur,
Në monitorimin dhe trajtimin kirurgjikal të individëve me sëmundje kronike të zorrëve si koliti ulçeroz dhe sëmundja e Crohn-it,
Koleonoskopia përdoret në kontrollet rutinë, veçanërisht për pacientët e moshuar, si për qëllime diagnostike dhe, kur është e nevojshme, gjatë trajtimit.
Kush është i përshtatshëm për endoskopi?
Tek individët që vizitojnë klinikën e mjekësisë së brendshme dhe klinika të tjera me ankesa për dhimbje barku,
Tek pacientët që paraqiten me ankesa të tilla si djegie në kraharor, refluks acid, djegie në kraharor, nauze, të vjella të vazhdueshme, ethe dhe lodhje,
Pacientët që paraqesin vështirësi në gëlltitje (disfagi) dhe ndjesi të ngecjes së ushqimit gjatë gëlltitjes,
Personat që përjetojnë humbje të pa shpjeguar të peshës,
Personat që përjetojnë anemi pavarësisht nga ushqyerja e duhur dhe e balancuar,
Tek individët me ankesa për të vjella kafe dhe me gjak, diarre me gjak dhe jashtëqitje të zeza,
Tek pacientët që kanë kryer më parë operacione gastrointestinale dhe kanë nevojë për ndjekje,
Në rastet e kapsllëkut të zgjatur, të kokëfortë dhe rezistent ndaj trajtimit,
Tek pacientët që kanë nevojë për biopsi të lezioneve të dyshuara të zbuluara gjatë procedurave të imazherisë si ultratingujt dhe tomografia,
Tek pacientët që nuk mund të ushqehen me gojë dhe ushqehen përmes një tubi duke përdorur procedura të tilla si gastrostomia endoskopike perkutane (PEG) dhe jejunostomia endoskopike perkutane (PEJ), endoskopia përdoret për vendosjen e kateterit dhe procedurat e monitorimit.
